0 %

φωνής

Δυσφωνία ονομάζεται η στιγμιαία ή διαρκής διαταραχή της φωνητικής λειτουργίας, που γίνεται αντιληπτή τόσο από τον πάσχοντα όσο και από το περιβάλλον του και συνίσταται στη μεταβολή των χαρακτηριστικών της φωνής, με σειρά συχνότητας τη χροιά, την ένταση και το ύψος . Οι διαταραχές της φώνησης διακρίνονται σε δύο κατηγορίες:

Οργανικές διαταραχές φώνησης που περιλαμβάνουν:

  • Παθολογία του λάρυγγα: π.χ. λαρυγγίτιδα, κύστεις των φωνητικών χορδών, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση
  • Ανατομικές ανωμαλίες: π.χ. ανατομικές δυσμορφίες εκ γενετής, τραύμα/κάκωση του λάρυγγα
  • Νευρογενείς διαταραχές: π.χ. νόσος του Parkinson, σκλήρυνση κατά πλάκας
  • Ενδοκρινολογικές διαταραχές: π.χ. υποθυρεοειδισμός, υπέρθυρεοειδισμός

Μη οργανικές διαταραχές φώνησης που περιλαμβάνουν

  • Υπερκινητική δυσφωνία: Προκαλείται λόγω κακής χρήσης και κατάχρησης του φωνητικού συστήματος που μπορεί να οδηγήσει σε φωνητικά οζίδια, οίδημα του Reinke, πολύποδες των φωνητικών χορδών και σε έλκη εξ’ επαφής
  • Ψυχογενείς δυσφωνίες: π.χ. ηβιφωνία (αλλαγή φωνής κατά την εφηβεία)