Παλαιότερα επικρατούσε η άποψη πως «απουσία συμπτωμάτων ψυχοπαθολογίας = υγεία», σήμερα όμως αυτό έχει καταρριφθεί. Για να είσαι πραγματικά υγιής από ψυχολογικής πλευράς πρέπει όχι μόνο να μην πάσχεις από κάποια ψυχική ασθένεια, αλλά να είσαι ένας ολοκληρωμένος, ισορροπημένος, αποδοτικός και ενεργός άνθρωπος. Στην προσπάθεια μας λοιπόν να δημιουργήσουμε καλύτερες συνθήκες ζωής για εμάς και το παιδί, σε κάποιες περιόδους οι συμβουλές ενός ειδικού μπορούν να συντελέσουν ευεργετικά στον τρόπο ζωής μας και την άρση τυχών προβλημάτων. Μεγάλο ποσοστό παιδιών χρειάζεται τη βοήθεια κάποιου ειδικού για προβληματικές συμπεριφορές με ψυχογενή αίτια, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως όλες οι περιπτώσεις είναι μόνιμες ή ακραίες. Τα δύο κύρια σημεία παρατήρησης της συμπεριφοράς των παιδιών είναι το σπίτι και το σχολείο. Γονείς και εκπαιδευτικοί πρέπει να επικοινωνούν και να συνεργάζονται με γνώμονα την ομαλή εξέλιξη και ανάπτυξη του παιδιού. Σε περίπτωση που κάποια συμπεριφορά του παιδιού έχει αρνητικές επιπτώσεις στο παιδί, τη σχολική του απόδοση και τις σχέσεις του (δυσπροσαρμοστική συμπεριφορά), οι γονείς θα πρέπει να προβούν σε μια αλυσίδα κινήσεων προκειμένου να βοηθηθούν οι ίδιοι και να βοηθήσουν το παιδί. Και σε αυτό το σημείο συνήθως ξεκινάει ο «πανικός», που θα απευθυνθώ; Τι μπορεί να έχει το παιδί; Πόσο σοβαρό είναι; κτλ. Η πρώτη κίνηση είναι η ενημέρωση για το τι ειδικοί και υπηρεσίες-κέντρα υπάρχουν στην περιοχή που ο καθένας μας ζει.